Op woensdag 19 oktober organiseerde de vzw Leefmilieu Roeselare een voedselbosavond. Gastspreker was Louis De Jaeger, eco-ondernemer, landschapsarchitect, lid van agro-ecologische denktanks en medestichter van het Food Forest Institute in België.
Dat het thema leeft bij de leden van Natuurpunt Mandelstreke, TuinHier Roeselare, Velt Roeselare en de vzw Meer Bomen in Roeselare bleek uit de grote opkomst van 110 geïnteresseerden.
Bart Deklerck, voorzitter van het burgerplatform Meer Bomen In Roeselare, verwelkomde Louis met een verwijzing naar het oudste tuinboek ter wereld, ‘Sakuteiki’. Het boek uit de 11de eeuw geeft exact weer waaropde missie van Louis De jaeger steunt. Deze voedselbospromoter wijst op het grote belang van een gezonde, evenwichtige bodem en de relatie tussen alle levende wezens die deze bodem in en op zich draagt. Verder gaat hij op zoek naar ‘meester-hoveniers’, over gans de wereld, die de kennis van agro-ecologie, gedurende eeuwen opgebouwd in het menselijk geheugen, willen delen.
In zijn documentaire die werd vertoond tonen voedselbospioniers in Vlaanderen hoe zij hun voedselbos creëerden en hoe hun bos evolueert. Telkens is het als een huwelijk tussen natuur en landbouw. Het bos als leverancier van gezonde voeding. Een manier van voedselproductie die vermijdt van te ploegen, herbiciden en pesticiden te gebruiken of chemische meststoffen toe te voegen.
Het succes van een voedselbos ligt vooral in het feit dat verschillende plantensoorten door elkaar staan. De plantenvariëteiten die we er ontdekken zijn hoofdzakelijk voedingproducerend. De gelaagdheid van een klassiek bos wordt geïmiteerd: van grote bomen tot bessenstruiken, kruidenlaag, paddestoelen, knolgewassen. Vaak gaat het om meerjarige gewassen. Dit in tegenstelling tot veel éénjarige gewassen in de huidige landbouw zoals maïs, aardappelen en granen.
Verder wordt onderzocht hoe een voedselbos een inkomen kan genereren voor de voedselbosbouwer. Want wie voedsel produceert wil de opbrengst ook voor een ‘gezonde prijs’ kunnen verkopen.
Uit alles blijkt in de documentaire dat voedselbossen een ‘missing ingredient’ zijn om Vlaanderen meer klimaatrobuust, veerkrachtig en natuurvriendelijk te maken. 5% van ons grondgebied zou hiervoor moeten worden getransformeerd tot een voedselbosvorm.
Het belang van voedselbossen voor lekker en gezond eten, het verbeteren van de bodem, het filteren van fijnstof, het opkrikken van natuurwaarde en beleving kan nauwelijks onderschat worden.
De vraag van Louis ‘Wie wil een voedselbos opstarten?’ deed veel handen in de lucht gaan. Hiermee werd aangetoond dat er een grote nood is aan opleiding én dat hier een opportuniteit ligt voor de lokale overheid om samen met de vzw Leefmilieu en haar leden-verenigingen én de landbouwers een voedselbosproject op te starten. Zo kan op termijn een nieuw toekomstperspecief voor de landbouw- en voedingssector geboden worden.
We misten de aanwezigheid van lokale landbouwers, hun organisaties en hun politieke vertegenwoordiging want ook zij zijn een belangrijke partner om de burger een gezonde voeding aan een eerlijke prijs te bieden en anderzijds onze land- en tuinbouw weerbaar te maken bij de klimaatopwarming. Hierbij onze oproep om ook met hen, op het snijvlak tussen landbouw en natuur, het onbekend potentieel van voedselbossen te verkennen en te realiseren.